Article 0

به پری زندگیم . . . پرنیان...! شعله زد عشق و من از نو، نو شدم پر شدم از عشق تو مملو شدم شوق شیدایی من و از من گرفت من به خودم بر گشتم از تو، تو شدم آه با تو من چه رعنا می شوم آه از تو من چه زیبا می شوم عطر لبخند خدا می گیرم و شکل آواز پری ها می شوم با تو من هم جامه ی شب می شوم هم تپش با گرگر تب می شوم باتو من هم بستر گلبرگ ها از شکفتن ها لبالب می شوم ********* آه هستی جز تمنای تو نیست آه لذت جز تماشای تو نسیت یک نفش دور از تو باشم مرده ام زندگی جز مرگ در